مسوولان کتابخانه و مرکز مطالعه بونصر مشکان در غزنی میگویند که این مرکز ادبی و فرهنگی به دلیل تهدیدات امنیتی و مشکلات اقتصادی مسدود شده است. رمضانعلی جویا، صاحب امتیاز کتابخانه و سالون مطالعه بونصر مشکان، در صحبت با روزنامه ۸صبح گفت: «این کتابخانه که در سال 1393 در شهر غزنی تاسیس گردیده بود و فعالیتهای ادبی ـ پژوهشی چشمگیر داشت، به دلیل تهدیدات امنیتی و دشواریهای اقتصادی مسدود شده است.» جویا افزود که کتابخانه بونصر مشکان، علاوه بر کتاب، دارای خانههای علمی ـ فرهنگی بود و نویسندهگان، شاعران و اهل علم و هنر در این کتابخانه گرد هم میآمدند و حلقات منظم مطالعه و مناظره داشتند؛ ولی اکنون از یک سو سیاستهای حکومت سرپرست طالبان و حکومت محلی طالبان در غزنی فعالیتهای دستهجمعی آقایان و بانوان را برنمیتابد و از سوی دیگر مضیقههای مالی و اقتصادی مزید بر آن دست آنها را بسته است. به گفته او، آنها بنا بر دلایل فوق، ناگزیر شدهاند درب کتابخانه را به روی اهل مطالعه و تحقیق ببندند.
به گفته فعالان فرهنگی در غرنی، بونصر مشکان یکی از انگشتشمار کتابخانههای شهر غزنی به حساب میآید که در سالهای اخیر برای توسعه و ترویج فرهنگ مطالعه فعالیت داشت. از جمله فعالیتهای این مرکز، میتوان به تشکیل «خانه خیام» اشاره کرد که متشکل از نویسندهگان و شاعران (اعم از بانوان و آقایان) بود. خانه خیام تا حال سه دفتر شعری به نامهای «غرق در ماه» اثر حکمتالله نظری، «عبور از سنگ» دفتر شعر شاعران غزنی و «بولبیهای بیصدا» اثر حسن قاسمی را به نشر رسانده است.
صاحب امتیاز این کتابخانه مدعی است که آنها ابتدا با یک هزار جلد کتاب کارشان را آغاز کرده بودند، اما اکنون تعداد کتابهای موجود در این کتابخانه به چهار هزار عنوان میرسد که همه از طرف علمدوستان و اهل کتاب به این کتابخانه اهدا شده است.
براساس صحبتهای مسوولان کتابخانه بونصر مشکان، قبل از تحولات اخیر، روزانه دهها نفر از علاقهمندان و اهل مطالعه به این کتابخانه میآمدند و کتابهای مورد علاقهشان را مطالعه میکردند، اما پس تحولات سیاسی و تسلط طالبان بر کشور، این رقم به یک چهارم کاهش یافته بود.
عبدالله شریفی، یکی دیگر از مسوولان این کتابخانه، در صحبت با روزنامه 8صبح گفت که نهتنها از سالون این کتابخانه برای مطالعه و تحقیق استفاده میشد، بلکه آنها در بخش ادبی ـ فرهنگی نیز فعالیت داشتند که شامل آموزش و نقد شعر و داستان میشد. به قول وی، برنامههای نقد معمولاً روزهای جمعه برگزار میشد و آثار شاعران و نویسندهگان توسط منتقدان نقد میشد. شریفی نیز دلیل بسته شدن کتابخانه را عدم مطابقت فعالیت آن با رویکرد حکومت سرپرست طالبان عنوان میکند و میافزاید که پس از تحولات اخیر، تعداد زیادی از دستاندرکاران کتابخانه کشور را ترک کردهاند.
کامله کیهان که از سال ۱۳۹۳ تا حال عضویت این کتابخانه را دارد، نیز گفت که این کتابخانه فعالیتهای ادبی ـ فرهنگی داشت و در حلقات فرهنگی آن بانوان و آقایان گردهم میآمدند. وی افزود: «همه کتابهای موجود در این کتابخانه توسط برخی اشخاص فرهنگی به این مرکز هدیه شده است. کتابهای موجود در این مرکز مربوط رشتهها و بخشهای مختلف است.» کامله دلتنگ فعالیتهای فرهنگی در این کتابخانه است. او میگوید اگر روزی اوضاع و شرایط به این کتابخانه اجازه فعالیت و آغاز مجدد برنامههایش را بدهد، وی و سایر فرهنگیان بیدرنگ به آنجا برخواهند گشت و دست به فعالیتهای فرهنگی خواهند زد.
تعداد کتابخانههای شهر غزنی انگشتشمار است و با مسدود شدن کتابخانه بونصر مشکان، گرهی دیگر بر بیشمار مشکلهای این شهر افزوده شده است. شهر غزنی در سال ۲۰۰۷ از سوی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی کشورهای اسلامی (ایسسکو) بهعنوان مرکز فرهنگ و تمدن جهان اسلام برای سال ۲۰۱۳ انتخاب و در سال ۲۰۱۳ رسماً بهعنوان مرکز فرهنگ و تمدن جهان اسلام اعلام شد. اکنون با وجودی که این شهر عنوان «مرکز فرهنگ و تمدن جهان اسلام» را به یدک میکشد، فعالیتهای فرهنگی در آن محدود شده و یا تعطیل شده است.